Tężnia w Parku im.P.Furgoła już działa
Zapraszamy do korzystania z tężni w Parku im. P.Furgoła.
Mikroklimat, który powstaje wokół tężni wykorzystywany jest w profilaktyce i leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych, nadciśnienia tętniczego oraz ogólnego wyczerpania organizmu. Tężnia solankowa przypomina ogromny filtr powietrza. Niweluje on zanieczyszczenia, a wdychane powietrze staje się nawilżone i pozbawione szkodliwych substancji.
Tężnia solankowa w Parku im. P. Furgoła jest budowlą składającą się z niecki żelbetowej oraz konstrukcji drewnianej wypełnionej wiązkami tarniny. Ściany tężni solankowej tworzą krzaki tarniny wypełniające konstrukcję z ram wykonanych z drzewa modrzewiowego.
Wodny roztwór soli kamiennej zwanej solanką jest pompowany na górę tężni i stamtąd systemem rynien i zaworów rozprowadzony na górną powierzchnię tarniny. Spływające w dół strugi solanki rozbijając się wielokrotnie na krzakach tarniny oddają część wody w drodze parowania, zwiększając tym samym zawartość soli w wodzie.
Wydajność procesu parowania zależy od temperatury powietrza, siły i kierunku wiatru. Parująca woda i atmosferyczne ruchy powietrza unoszą części stałych elementów solanki i tworzą, ten tak pożądany dziś, aerozol. Ściany tężni są nachylone o pewien kąt, co ma na celu zwiększenie skuteczności procesu parowania solanki, gdyż spadające na kolejne gałęzie krople cieczy odchylają swój bieg od pionu i gdyby nie trafiały na niżej położone gałęzie, spadałyby bezpośrednio na dół nie parując. Nachylenia ścian to efekt historycznie wypracowanych najbardziej optymalnych form obiektu ze względu na pozyskiwanie soli, jednak nie zabezpiecza całkowicie przed drobnymi kroplami, które spadają poza zarysem ścian i których ponowny spływ do zbiornika umożliwia odpowiednio szeroka dolna niecka tężni.
Rozpylona solanka, na skutek nasłonecznienia i działania wiatru tworzy unoszące się aerozole zawierające m.in.: jod, brom, magnez, wapń, krzem, potas, żelazo. Rozbijane cząstki solanki powodują hydrolizację soli, podobnie jak fale morskie. Powstały aerozol odznacza się szczególnymi walorami zdrowotnymi, gdyż jego cząstki mają znaczną zdolność penetracji poprzez błony śluzowe oraz skórę. Wokół tężni wytworzy się specyficzny mikroklimat, będący naturalnym leczniczym inhalatorem. Proces jest mocno uzależniony od pogody. Podczas słonecznego i wietrznego dnia parowanie jest najintensywniejsze.
Eksperci podkreślają, że walory lecznicze tężni porównywalne są z korzyściami, jakie daje pobyt nad polskim morzem. Z mikroklimatu tężni korzysta się za pomocą inhalacji, która powinna trwać minimum pół godziny, optymalnie - godzinę. Taką kurację warto uzupełnić szybkim marszem lub spacerem wokół tężni.
